کمک به بیماران برای غلبه بر ترس از مرگ:

پروفسور یالوم بازنشسته بخش روانشناسی دانشگاه استانفورد معتقد است ترس از مرگ همه ما را در برگرفته است. اما درمانگران می توانند با ارائه ی اعتقادات قوی همراه با ارتباط انسانی قوی اضطراب مرگ کمک کنند.او نویسنده ی چندین کتاب است در زمینه وجودگرایی و روان درمانی است و اخیراً  کتاب خیره به خورشیده را نوشته است. دکتریالوم می گوید که درمانگران ممکن است با تاخیر اضطراب مرگ را با بیمار در میان بگذارند زیرا موضوع ساده ای برای توضیح دادن نیست.

روانپزشکان باید تصمیم بگیرند که با بیماران دارای ترس های مرتبط با مقوله های وجودی درگیر صحبت شوند. مبحث اضطراب  مرگ در گفت وگوی درمانی به طور شایع وارد نمی شود. بیمار در مورد ترس از مرگ صحبت نمی کند مگر اینکه احساس کند درمانگر می خواهد چنین چیزی را بشنود درمانگران باید آموزش ببینند که چگونه درباره ی مرگ با بیمارانشان به بحث بنشینند. زیرا غلبه بر ترس از مرگ می تواند به بیمار کمک کند تا زندگی کند. یاد گرفتن اینکه بیمار چگونه در حال زندگی کند. می تواند به وی کمک کند. و اگر شما بتوانید روی این مقوله کار کنید می توانید با بیمار وارد قلمرو مرگ شوید و وحشت از مرگ را کاهش دهید. یالوم معتقد است اضطراب مرگ مادر، تمام مذاهب است. مذاهب یک پازهر برای درد مرگ به ما ارائه می دهد.

ما موجوداتی هستیم که به دنبال معنا می گردیم و آنقدر بیچاره هستیم که به جهانی فاقد معنی پرتاب شده ایم. بنابراین ما باید یک معنی ابداع کنیم که آنقدر قوی باشد که بتواند از زندگی ما پشتیبانی کند. ما نیاز داریم که حرکت آکروباتیک را انجام دهیم و وانمود کنیم که این یک ابداع نبوده بلکه ما کاشف آن بودیم.

یالوم: ترس از مرگ با ما و در سراسر زندگی همراه ما است.  در حال حاضر خیلی از مردم که در گذشته از مذاهب روی گردانده اند. ممکن است برای کمک به دنبال درمانگرها بگردند. اما یالوم در تعجب است که آیا درمانگران برای درمان تعلیم دیده اند که چیزی را پیشنهاد کنند. مفهومی که من در سراسر کتابم از آن استفاده کرده ام این است که اگر چه وقوع مرگ جسم ما را تخریب می کند اما فلسفه ی مرگ ما را حفظ می کند. این به ما کمک می کند زندگی معنا دارتری داشته باشیم. وقتی یالوم روی بیماران سرطانی کار می کند متوجه شده که بعد از تشخیص معنا آنها مسیر زندگیشان را عوض می کنند. آنها کمتر نگران این بودند که به چه تعداد مهمانی دعوت نشد اند. در عوض خود را با تغییر هماهنگ می کردند. آنها زمان بیشتری را با افرادی مه دوست داشتند در کنارشان باشند صرف می کردند. بنابراین ما چگونه افراد را آماده کنیم که قبل مواجه حقیقی با مرگ در مراحل قبلی زندگی از مرگ آگاهی پیدا کنند مهم است.

شما می توانید بری کسب اطلاعات بیشتردر زمینه ، ترس از مرگ در بیماران مبتلا به سرطان، به آدرس زیر مراجعه نمایید.