اضطراب مرگ در کودکان
کودکان از 6 سالگی تا 11 سالگی ترس از دست دادن والدین دارند، معمولاً برای همه بچه ها اتفاق می افتد اما در این شرایط وظیفه پدر و مادر این است که از آینده های خوب حرف بزنند. مثلاً از عروسی بچه ها صحبت کنند و نقش خودشان را نشان دهند که در تمام مراحل همراه فرزندان هستند.آنقدرباید ازاین مطالب بگوید که جای آن حس ترس با این حس خوب که شما خواهید بود عوض شود و کودک بسلامت از این مرحله رد شود، در غیر این صورت با بزرگتر شدنش این احساس نیز بدتر و عمیق تر می شود. از این رو است که مرگ و طلاق در این دوران آسیبی جدی به کودک وارد می کند، پس اگر سردرد دارید نباید مدام گزارشش را به فرزندتان بدهید.
فرزندتان در اين سن بايد در كنار درس خواندن، درگير ورزش و وقت گذراندن با دوستانشان باشند كه وقتي براي افكار منفي نداشته باشند. كودكاني كه وابسته و مضطربند ترس بيشتري در اين زمينه خواهند داشت. اگر نگران اين هستيد مبادا اين حرفها دروغ دربيايند و ممکن است آن روز من در دنيا نباشم پس فرزندم را از كودكي براي مرگ خودم يا زندگي سخت آینده كه هنوز نيامده اماده كنم، مطمئن باشيد نگراني و اضطراب امروز شما و ترس از اينده نيامده براي فرزندتان بيش از نبود احتمالي شما در اينده به كودكتان اسيب خواهد زد.
در زمان صحبت با کودکان به این نکات توجه داشته باشید:
-
حتما از کلمات مرده و فوت شده استفاده کنید؛ بسیاری از افراد از به کار بردن این کلمات خودداری می‌کنند و ترجیح می‌دهند از کلماتی مانند گمشده، خوابیده یا رفته استفاده کنند. اما تحقیقات نشان می‌دهد که استفاده از کلمات واقع‌گرایانه برای توصیف مرگ اطرافیان به فرآیند سوگ کمک می‌کند.
-
اطلاعات را ساده و کوتاه در اختیار کودک قرار دهید. بررسی کنید که کودک در یک زمان قادر به درک چه حجمی از اطلاعات است. بر اساس سوالاتی که فرزندتان می‌پرسد، می‌توانید در این مورد برنامه‌ریزی کنید.
- اجازه دهید کودک در مراسم سوگواری شرکت کند. اجازه دهید کودک، لباس‌ها، عکس‌ها و آهنگ‌های خاطره‌انگیز فرد مورد علاقه شما را جمع‌آوری کند. این مسئله به کنترل احساس فقدان ناشی از مرگ کمک می‌کند.
- اجازه دهید کودک به شیوه خود سوگواری کند. این کاملا طبیعی است که کودک احساس تنهایی داشته باشد و خود را از بقیه جدا کند. همچنین کاملا طبیعی است که کودک تحت تاثیر فقدان قرار نگرفته باشد. هیچ راه مشخص و تعیین شده‌ای برای سوگواری وجود ندارد.
- کودک را برای آنچه در خانه یا مراسم تشییع خواهد دید، آماده کنید. به بچه‌ها بگویید چه خواهند دید؟ چه کسانی در مراسم تشییع حضور خواهند داشت و اطرافیان چه احساسی دارند و چه رفتاری از خود نشان می‌دهند.
- فرزندتان را برای سپری کردن آینده بدون فرد مورد علاقه‌تان آماده کنید. در مورد جشن تولد، سالگرد ازدواج، جشن‌ها، مهمانی‌‌ها و تعطیلات بدون حضور فرد فوت شده، صحبت کنید. از فرزندتان بخواهید تا به شما برای برنامه‌ریزی به منظور سپری کردن رویداد‌های مهم بدون حضور فرد فوت شده کمک کند.