اکثر افراد بعضی از مواقع احساس نارحتی، افسردگی و غم مینمایند، احساس افسرده و غمگین بودن واکنشی طبیعی بدن به مشکلات زندگی و از دستدادن چیزها و کسانی که به آنها علاقه داریم، میباشد. اما زمانیکه این احساس غم و اندوه شدید، بیامیدی، بیچارگی و بیارزشی بیشتر از چند روز یا چند هفته طول بکشد، شما دچار بیماری افسردگی شدهاید. افسردگی یک بیماری روانی است که باعث احساس غم و ناراحتی مداوم و از دستدادن علاقه میشود. در واقع بارزترین علامت افسردگی خلق (احساساتی که به صورت هیجانی فراگیر حس می شود و بر نگرش و درک فرد تاثیر می گذارد)افسرده است. بیمار خلق افسرده را به صورت احساس غم و اندوه تجربه می کند که کیفیت آن از یک غمگینی عادی کاملاً متفاوت است.
علایم بیماری افسردگی
برطبق انستیتوی ملی سلامت روانی آمریکا، افرادیکه درچار اختلال افسردگی هستند، علایم و نشانههای یکسانی ندارند. بعضی از علایم معمول و متداول افسردگی شامل:
- مشکل در تمرکز، یادآوری جزئیات و تصمیمگیری
- شکایت از خستگی و کاهش انرژی و ضعف
- احساس گناه، بیارزشی و یا احساس درماندگی
- بدون امید به آینده و بدبینی
- بیخوابی، بیدار شدن صبح زود و یا خواب زیاد
- بیقراری و ناآرامی
- ازدست دادن علاقه به فعالیتهای لذت بخش، شامل رابطه جنسی و …
- از دست دادن لذت به زندگی
- پرخوری عصبی و یا کاهش اشتها
- سردرد، گرفتگی عضلات و یا مشکلات گوارشی
- کاهش میل جنسی
- گریه کردن بدون هیچ دلیل خاصی(چشمانی اشک بار(
- در نوجوانان افسرده خلق تحریک پذیر
- انواع افسردگی:
- اختلال نامنظمی خلقی اخلال گرانه: ویژگی بارز این اختلال تحریک پذیری دائم و شدید است که به دو شیوه خود را نشان می دهد:الف_ فرد به دفعات از خشم منفجر می شود و این انفجارهای خشم معمولاً در واکنش به ناکامی است.این انفجار خشم باید حداقل سه بار در هفته دیده شود و حداقل یک سال ادامه داشته باشد و در حداقل دو محیط از سه محیط حضور داشته باشد. ب_ در فاصله انفجارهای خشم فرد به طور دائم عصبی است.این حالت در اکثر ساعات روز وجود دارد.شیوع این اختلال بالا است. درمان: از طریق روان درمانی و دارو درمانی.
– اختلال افسردگی عمده: در طول یک دوره دو هفته ای فردالف)خلق افسرده و ب)از دست دادن علاقه و لذت را اظهار می کند.
– اختلال افسردگی دایم (دیستیمیا):مود افسرده در اکثر ساعات روز و اکثر روزها به مدت حداقل دو سال روی می دهد(حداقل یک سال برای کودکان و نوجوانان).آنها تقریباً همیشه غمگین هستند. این اختلال از ترکیب دو اختلال قدیمی اختلال افسردگی عمده مزمن و اختلال دیستیمیک شکل گرفته است.
|