گروه درمانی

گروه درمانی یکی از روشهای رواندرمانی است که در آن افرادی با مشکلات مشابه جلساتی را به طور منظم برگزار می کنند و در این جلسات درمانگر با هدایت گروه به اهداف درمانی دست پیدا می کند. معمولاً تعداد افراد گروه بهتر است بین 6 تا 12 نفر باشد و بهتر است این افراد از لحاظ طیف سنی، تاهل، طبقه اجتماعی و مشکلاتی که باعث مراجعه شده است تا حدی شباهت داشته باشند. در گروه درمانی عوامل زیادی وجود دارد که می تواند به تغییر مراجع منجر شود. فردی که در گروه شرکت می کند به تدریج متوجه می شود که افراد دیگر نیز مشکلاتی شبیه او دارند و در واقع احساس اینکه "فقط من این قدر مشکل دارم" از بین می رود.

ویزگی های گروه درمانی:
1-امکان صحبت در مورد مشکلات
2- شناخت دامنه اثر مشکل بر زندگی فرد
3- درک و فهم بهتر احساسات و رفتارهای خود و دیگران
4-بررسی و بحث و تبادل نظر در مورد مشکلات مربوط به فرایند درمان
5- بررسی تعهدات رفتاری که از عود بیماری جلو گیری می کند.

جوانب عملی گروه درمانی:
1-ساختار گروه (بین 12-8 نفر)
2-تعداد جلسات گروه
3-مقابله (مقابله زمانی، مقابله توصیفی)
4- اعضای مشکل ساز گروه

عوامل موثر در درمان های گروهی:
1- القای امید
2- عمومیت
3-نشر اطلاعات
4-تکرار اصلاحیه خانواده اولیه
5-رشد مهارت های اجتماعی
6- رفتار تقلیدی
7- یادگیری روابط بین فردی
8-انسجام گروه
9-تخلیه هیجانی

اهداف گروه درمانی:
1-آموزش مهارت های اجتماعی
2-آموزش تاثیر ها و خطرات مواد مخدر
3-آموزش مهارت جرات ورزی وابراز وجود
4- پیشگیری از عود مشکل
5- تقویت اعتماد به نفس
6-آموزش مشکل گشایی
7-آموزش روش های کنترل استرس
8-اموزش حل تضاد

کلمه کلیدی: